In vitro czy adopcja ?

In vitro czy adopcja ?

Jak doskonale wiecie In vitro to proces zachodzący poza organizmem przeprowadzany w warunkach laboratoryjnych polegający na doprowadzeniu do połączenia komórki jajowej i plemnika poza żeńskim układem rozrodczym. Czy uważacie, że każdy ma prawo do szczęścia??Jakie jest wasze zdanie na dany temat??? Z mojego punktu widzenia każdy ma prawo do szczęścia mimo iż jest ono zakazane przez kościół. Zapewne wiele słyszeliście przypadków dotyczących ludzi którzy pragną i starają się o swoje dzieci ale niestety w wielu przypadkach okazuje się że ludzie muszą borykać się z przeciwnościami losu t.j. bezpłodność co w takiej sytuacji przecież u każdej z nas pojawia się tak zwany instynkt macierzyński dzięki niemu tak bardzo zależy nam aby założyć rodzinę i się ustabilizować. Kolejną możliwością jest adopcja to prawne uznanie obcego biologicznie dziecka za własne. Głównym i nadrzędnym celem adopcji jest dobro dziecka. Adoptować można jedynie osobę małoletnią, czyli osobę, która nie ukończyła jeszcze 18. roku życia i nie wstąpiła w związek małżeński. Jeśli dziecko ukończyło 13 lat, wymagana jest jego zgoda do orzeczenia adopcji. Procedury adopcyjne potrafią niestety ciągnąć się latami warto zadać sobie wtedy następujące pytania: Czy będziemy wstanie to wytrzymać?? Czy się nie poddamy i będziemy się starali o opiekę nad małoletnim dzieckiem?? To wielka odpowiedzialność która będzie spoczywała na was do końca życia musicie też pamiętać o tym iż podjęliście się zapewnić dziecku wszystko aby niczego mu nie brakowało a przede wszystkim abyście pokochali je jak własne. Dom i rodzina to podstawa to dom jest miejscem gdzie kształtują się dziecięce charaktery, postawy życiowe. Rodzice adopcyjni również w odpowiednim momencie powinni uświadomić dziecko iż nie jest ono ich biologicznym dzieckiem  tylko kiedy, w jaki sposób??Bardzo ciężko im tego dokonać otóż zapewne było by o wiele lepiej gdyby dziecko dowiedziało się o tym od swoich rodziców adopcyjnych niż od obcych pamiętajcie zatem nie narażajcie swojego dziecka na nieprzyjemności ze strony np. sąsiadów którzy mogą być wprost grubiańscy i powiadomić o tym dziecko bez waszej wiedzy. Tak więc każdy ma prawo wyboru miłość jest najważniejsza. Napiszcie wasze refleksje po przeczytaniu tego postu zapewne wiele pytań wam się nasuwa jak i odpowiedzi. Co wybrały byście?? Która opcja według was wchodzi w grę i dlaczego??